Voor de insiders in de Linux server- en hostingwereld is werken met containers niets nieuws, voor anderen zal dit in de toekomst nog het toverwoord worden. Het is een trend dat applicaties steeds vaker in een geïsoleerde omgeving, onafhankelijk van een besturingssysteem gedraaid worden. Je zet in feite een mini-omgeving binnen een grotere (server)omgeving neer. Die mini-omgeving bevat alles wat noodzakelijk is om je applicatie te draaien: de applicatie zelf en de benodigde libraries. Dat is perfect voor applicatiebouwers en softwareontwikkelaars, want ze kunnen hun programma altijd en overal laten draaien ongeacht het gebruikte besturingssysteem en versies daarvan. Met een simpele handeling wordt een vooraf geconfigureerde container uitgerold.

De containerrevolutie is begonnen.

Het werken met containers zal de hele werkwijze wel eens omgooien. Met de lancering van Docker neemt de containerization een enorme vlucht, en dat is niet onbegrijpelijk: Als je iedere applicatie in een eigen mini-‘ecosysteem’ draait, dan levert dat voor iedereen een win-winsituatie op. Je besturingssysteem hoeft niet meer zo uitvoerig geconfigureerd te worden. Versieconflicten behoren tot het verleden. Om exotische applicaties te draaien heb je geen nieuwe server nodig, dus je resources worden efficiënter ingezet.

Er zijn inmiddels Linux-distributies op de markt die geen package manager meer leveren en verplichten dat alle applicaties in containers gedraaid worden. Dit zijn onder andere Project Atomic van Red Hat en CoreOS. Binnenkort meer hierover.

Wil je je vast inlezen over hoe je zelf aan de slag kunt met containers? Lees dan ons artikel over Docker.